Όσο ο Χρόνος δύει

Στο ηλιοβασίλεμα μόνο νιώθεις πόσο γρήγορα κυλά ο χρόνος. Όσο ο ήλιος δύει, προσεύχεσαι να μη γίνει ποτέ ένα με τη θάλασσα. Ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι δε θα βρεθεί ξανά στη θέση όπου βρίσκεται τώρα, ότι αυτή η στιγμή έχει πλέον περάσει, ότι είναι παρελθόν…

Το παρελθόν, όμως, υπάρχει στ’ αλήθεια; Είναι σύνολο γεγονότων, εικόνων, γέυσεων, συναισθημάτων, μυρωδιών, αλλά δεν είναι όντως αυτά, παρά μόνο η ανάμνησή τους. Το παρελθόν υπάρχει μόνο στο μυαλό μας, είναι σκέψεις. Δεδομένου, λοιπόν, ότι το μυαλό μας είναι ελέγξιμο, το παρελθόν είναι μεταβλητό. Μπορούμε να αλλάξουμε το παρελθόν, κοιτώντας από διαφορετική σκοπιά ορισμένα γεγονότα ή ξεπερνώντας και αφήνοντας πίσω μας άλλα.

Το μέλλον, από την άλλη, δεν υπάρχει -ακόμη. Δεν εκτιμάται εύκολα, γιατί δεν είναι προκαθορισμενό. Αντιθέτως, χτίζεται με θεμέλιο το παρόν και μεταβάλλεται αδιάκοπα.

Όταν συνειδητοποιήσουμε ότι το παρελθόν μπορεί να αλλάξει και το μέλλον κάθε στιγμή αλλάζει, θα αισθανθούμε ελεύθεροι. Ελεύθεροι από οποιοδήποτε κοινωνικό στίγμα και στερεότυπο. Ελεύθεροι από τραυματικές εμπειρίες, απωθημένα και τύψεις. Τότε θα ζήσουμε στο παρόν, επειδή θα γνωρίζουμε ότι ο ήλιος θα δύσει και αύριο.