Μάσκες

Κάποτε σύντομα σε λίγο θα ευχαριστούμε τις πληγές που μάς έσωσαν απ’ την αφάνεια της ιστορίας. Θα ευγνωμονούμε το φόβο που μας έκλεισε στα σπίτια μας και χαμήλωσε το βλέμμα μας. Σύντομα θα υποκλιθούμε σε όλους αυτούς που μας θύμισαν πως δεν χάθηκε ο ηρωισμός. Ούτε η σπίθα της φωτιάς στα ακίνητα μάτια μας, ούτε το ρίγος της αφής στα πέτρινα χέρια μας. Σε λίγο θα αντιληφθούμε ξανά την ανθρώπινή μας διάσταση. Σε λίγο. Και για πολύ λίγο…

Μαρία Χουσάκου

Η Μαρία Χουσάκου με την ποίηση ασχολείται πιο συστηματικά από 2017.
Από το 2019 ξεκίνησε να παρακολουθεί στο Μικρό Πολυτεχνείο σεμινάρια με τη Λίνα Νικολακοπούλου και τον Θράσο Καμινάκη.
Έχει συμμετάσχει με κείμενά της στο βιβλίο “Ο κήπος με τα Μπονζάι” 20 νέοι λογοτέχνες του 2019. Κυκλοφορεί η ποιητική συλλογή της «’Ηλιος στο μπαλκόνι».

Το σημείο της στίξης

Το σημείο της στίξης

“Ἀπό σύμπαν γεμάτο ἀνθρωπωνυμία βγῆκα, σέ σύμπαν πυκνόφυτο ἀνθρωπωνυμία ἦλθα. Τά ὀνόματα μάχονται τό ὑλικό τῆς σιγῆς πού φέρω, τό ὀνοματεπώνυμό μου φέρει τό φορτίο τῆς σιγῆς τοῦ θανάτου μου. Καί πάνω ἀπό τόν θάνατο –καθώς πάνω ἀπό τόν Σταυρό τοῦ Μυστηρίου τοῦ Χριστοῦ ὁ εὔοσμος βασιλικός– εἶδα νά χλοΐζουν μυριάδες ἀνθρωπωνύμια στό Κοιμητήριο.”